«Μηχανές» ένα κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ απ΄την Ινδία.

Το Ντοκιμαντέρ «Μηχανές» Rahul Jain «Machines» ο αγγλικός τίτλος είναι ένας "ύμνος" στη θυσία που κάνει το προλεταριάτο για την παραγωγή κερδοφορίας, στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας κατά τη γνώμη μας και όχι μόνο σε αυτόν τον κλάδο, αλλά αυτός αναδείχνεται μέσα από το υπέροχο film που γυρίστηκε το 2016 κάτω από πραγματικές και απάνθρωπες συνθήκες και αυτό είναι που κάνει την ταινία - ντοκιμαντέρ απίθανη και άξια μνείας, εξάλλου το σινεμά δεν είναι μόνο θέαμα, (βασικά δεν είναι καθόλου θέαμα), αλλά δημιουργική ανάλυσης και μεγέθυνση της γραμμής παραγωγής όπως αυτή αντανακλάτε από την κινηματογραφική κάμερα, επιβεβαιώνοντας την ποίηση του τεράστιου Μαγιακόφσκι...

"Η τέχνη δεν πρέπει ν’ αντανακλά

σαν τον καθρέφτη

μα σαν φακός να μεγεθύνει".

Το ντοκιμαντέρ του Rahul Jain, αφορά τους ανθρώπους που εργάζονται στα κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια του Gujurat της Ινδίας και εμφανίζει εκτός απ΄τη γραμμή παραγωγής και το βαθμό εκμετάλλευσης που πραγματοποιείται μέσα σε αυτήν, αλλά και τα δεινά του να περιμένεις στην ουρά για να βγάλεις ένα κομμάτι ψωμί μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες. Ο τίτλος είναι επιλεγμένος για να αποδείχνει ως σήμα κατατεθέν την σύγχρονη Ινδία που ο καπιταλισμός διείσδυσε πολύ γρήγορα και δυναμικά με αποτέλεσμα περιβάλλον και άνθρωποι να βιάζονται οικειοθελώς για ζήσουν εαυτούς και αλλήλους του οικείου περιβάλλοντος τους. Τα σώματα των εργαζομένων σχεδόν καθ΄ όλη τη διάρκεια της ταινίας παρουσιάζονται γυμνά και ευάλωτα, έχοντας γίνει μέρος των μηχανών αλλά κυρίως μέρος της παραγωγικής διαδικασίας. 
Οι ρυθμοί της δουλειάς είναι ακατάπαυστοι, αμείλικτοι, απάνθρωποι. Η ζοφερή εικόνα του φιλμ διάχυτη παντού, με την εικόνα του αγοριού που σχεδόν κοιμάται όρθιο, κάνοντας την επαναλαμβανόμενη εργασία βρόγχο για ώρες σε μερικά καρέ είναι ενδεικτική. Σε διαφορετικό χρονικό σημείο, ένας άλλος νεαρός εργάτης κοιμάται πάνω σε λόφους από κουρέλια και βρώμικα υφάσματα. «Η φτώχεια είναι παρενόχληση, κύριε» λέει ένας τρίτος εργάτης και συνεχίζοντας να τονίζει:«Πρέπει να εγκαταλείψεις τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου για να έρθεις εδώ» αφήνοντας να εννοηθεί το αυτονόητο αν δεν δουλέψω χωρίς τη θέληση μου η οικογένεια μας θα μείνει χωρίς τροφή.  
Το «Μηχανές» ένα κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ απ΄την Ινδία που καταγράφει με κάθε λεπτομέρεια τις απάνθρωπες συνθήκες σε εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, αναδείχνοντας σε όλο τους το μεγαλείο τις σχέσεις παραγωγής, στον γοργά αναπτυσσόμενο Ινδικό Καπιταλισμό. Η Ινδία των BRICS που μπορεί να θυμίζει Μ. Βρετανία του 19ου αιώνα, αλλά βαδίζουμε αισίως στο τέλος το πρώτου τετάρτου του 21ου αιώνα με την  Ασία να αποτελεί πια συνειδητά το κέντρο της εργατικής τάξης που γοργά αναπτύσσεται δια της βασικής αντίθεσης του καπιταλισμού ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο, αλλά και μιας άλλης της τρίτης αντίθεσης ανάμεσα στο σκοπό των παραγωγικών δυνάμεων και τον σκοπό του κεφαλαίου που νομοτελειακά θα επέλθουν σε σύγκρουση κάποια στιγμή σε εκείνη την Ήπειρο και όχι στην Ευρωπαϊκή που πνέει τα λοίσθια.

Το ντοκιμαντέρ είναι διάρκειας 75 λεπτών, συμπαραγωγής Ινδίας, Γερμανίας και Φινλανδίας, 2016, η γλώσσα είναι τα Χίντι και θα υπάρχουν Ελληνικοί και Αγγλικοί υπότιτλοι.